"De aanhouder wint" was het credo om in dit stadion te komen. Tijdens onze vakantie in juni 2023 bezochten we het prachtige stadje Berat in Albanië. Niet ver van het centrum lag het stadion, vanuit de winkelstraat zie je de hoofdtribune al liggen. Dus gelijk maar even een kijkje nemen. Echter rondom het stadion was alles hermetisch afgesloten, alle hekken op slot en nergens een doorgang te vinden. Wel heerlijke rauwe ingangen met verroeste metalen blauwe toegangshekken. Toch wel bijzonder voor een stadion van een club uit de Albanese tweede divisie en gezien de staat van vele stadions in dit land. Ook via diverse andere ingangen via de hoofdtribune kon in wel een glimp van het stadion opvangen, echter niet in het stadion...grrrr. Dus dan maar een paar dagen later weer eens proberen en jawel er stond een deur open naar de bestuurskamer. Aldaar aangekomen zaten enkele mensen al rokend en drinkend een potje te kaarten. Bij de vraag of ik het stadion mocht bekijken, keken ze me glazig aan. Met mijn goede binnenkomer:"I come from the Netherlands", maakte ik ook niet veel indruk. Ze knikten meewarig hun hoofd, echter ik mocht wel naar binnen, doel bereikt!
Binnengekomen zie je vanaf de hoofdtribune een heerlijke aftandse bak, waar de tijd stil gestaan heeft. Uitzicht op een onoverdekte zittribunes achter de goal huizen en flats met daarahter bergen, blijer kan je mij als groundhopper niet maken hoor! Helaas geen veld, maar een kunstgrasmat die zeker al 20 jaar in gebruik is. Ook typisch voor Albanese stadions is dat er een grote vlaggenmast achter een van de goals staat met uiteraard een (iets te kleine en aftandse) Albanese vlag. Verder een klassieke hoofdtribune waar ik me doodschrok. Terwijl ik achter de coulissen van de hoofdtribune nieuwsgierig rondkijk, zie ik een deur openstaan van de speaker. Als ik de deur open doe staat er ineens iemand met een slaperige kop verschrikt voor mijn neus. Ook ik schrik me kapot...:) Bleek het een zwerver te zijn die in de speakerruimte een slaappek gemaakt had. Aangezien deze man geen Engels of Duits kon, werd het een bijzondere conversatie en confrontatie...:)
Als je rond het veld loopt valt de onkruid op de onoverdekte zittribune aan de lange zijde op. Die tribune lijkt van afstand bijna groen, kan allemaal. Ook zijn er van die klassieke tralies in lichtblauwe kleur voor de ramen van de kleedboxen. Ook valt op dat er overal enorm veel rommel ligt in de vorm van petflesjes, chipszakjes en ga zo maar door. Dit maakt het allemaal lekker rauw en aftands.
Opvallend aan veel Albanese stadions is dat ze geen lichtmasten hebben. Dit kostte in de tijd van het communisme teveel geld, waardoor wedstrijden altijd overdag (bij daglicht) gespeeld werden. Nu ik er zo over nadacht weet ik me goed wedstrijden te herinneren van Steau Boekarest tegen PSV (1989) en Partizan Tirana tegen Feyenoord in 1991. Deze wedstrijden werden op woensdagmiddag gespeeld, omdat er simpelweg geen lichtmasten aanwezig waren, grappig om te constateren dat dit nog niet heel lang geleden zo was.
Tomori Stadium is een multifunctioneel stadion voor oa voetbal en atletiek. Het is de thuisbasis van FK Tomori. Het Albanese voetbalelftal heeft er 1 vriendschappelijke interland gespeeld.
De jeugd en het 2e elftal speelden in het verleden in deze lost ground: https://www.stadionkoorts.nl/lost-ground-het-oude-voetbalstadion-van-tom...
